داستان مدافعان حرم قسمت 48

داستان مدافعان حرم قسمت 48

مرتضی بردن اتاق عمل

بعداز ۵-۶ساعت دکتر ارغوانی هم به تیم پزشکی پیوست

به خاطر شوکی بهش واردشده بود

مجبور شدن دستشم قطع کن

ساعتها ساعتهای سختی برای همون بود

گوشیم زنگ زد

به اسم روش نگاه کردم

داداشم محمد بود

الو سلام داداش

سلام خواهر

داداش صدات چرا گرفته

‌نرگس بیا قزوین

بیا تا برای آخرین بار سیدهادی ببین

گوشی تلفن ازدست افتاد

ازمن چه توقعی داشتید

برادرزاده ام.شوهرم

چندساعتی با ترزیق چندتا آرامش بخش به دنیا خوش بیخبری رفتم

فقط چشمام باز کردم

مادرشوهرم کنارم بود

با چشمای اشک آلود

عزیزمادرصبور باش

به مجتبی گفتم تو رو برسونه

برگرده تا الان عمل مرتضی خوب بوده.برو خداحافظی برگرد عزیزم

سوار ماشین شدیم سرم به شیشه چسبونده بودم گریه میکردم مجتبی یه جای نگه داشت بعداز چند دقیقه زد به شیشه

بله آقا مجتبی

زنداداش روسری مشکی خریدم براتون

تا من یه چیزی بخرم که فشارتون دوباره نیفته

شما سرش کنید بالاخره به خونه خودمون رسیدیم

مجتبی گفت:زنداداش من واقعا شرمندم باید برگردم.شما بیزحمت با سیدمحسن برگردید یا زنگ بزنید آژانس وارد خونه شدم

گویا به شرایط سخت شهادت هادی

اجازه بازگشایی تابوت نمیدادن

مائده تاچشماش به خورد

عمه دیدی سیاه بخت شدم

عمه سیدهادیت پرپر شد

عمه نمیذارن ببینمش

عمه زینبم بی پدرشد

خودم هق هق میزدم اما دویدم سمت

بغلش کردم

عمه فدای مظلومیت بشه

آروم باش عزیزم

عمه دخترم حتی روی پدرش ندید

مراسم به سختی تموم شد

مائده سادات جیغ نمیزد

امابارها بارها بیحال شد

زینب یه ماهه هم که چیزی متوجه نمیشد

فقط گریه میکرد

ساعت ۹شب بود به سمت بیمارستان راه افتادم

با آژانس رفتم

تا وارد حیاط بیمارستان شدم

زهرا دیدم

نزدیکش شدم

زهرا چی شده

چرا اینطوری هستی

صداش به زور دراومد

داداشم

ترسیدم

داداشت چی

خودش انداخت تو بغلم

نیم ساعت پیش نبضش ایستاد

-یعنی چی

دستش تکان دادم

زهرا بگو مرتضی زنده است

تروحضرت زهرا بگو زنده است

نرگس سادات عزیزم آروم باش بیا بریم ببیننداداش.وارد راهرو سردخانه یاد خوابم افتاد حرکاتم دست خودم نبود تو راهرو داد زد امام رضا

مگه نگفتی آقا بسپرش به من

پس چرا رفت چرا شهیدشد

چرا برادرزاده جوانم پرپر شد

آقا شوهر جوانم بهم بده

واردسردخونه شدم

انقدر سرد بود

من با لباس داشتم منجمد میشدم

زیرلب گفتم

مادرجان

تاحالا ازتون چیزی نخاستم

شمارا ب حسینتون قسم میدم

شوهرم بهم برگردونیدیخچال بازشد زیب کاور پایین اومدیهو اون دکتر سردخونه گفت

کاور دوم بخار کرده

یاامام رضا.مرتضی خیلی سریع منتقل شدبخش مراقب ویژه

سه چهار روز طول کشید تا حالت.صداش طبیعی بشه

امروز ده روز مرتضی من برگشته

قراره منتقل بشه بخش مرتضی جان اجازه میدی من برم خونه

برگردم

چشماش باز بسته کرد گفت برو اما زود بیا

چشم

وارد خونه شدم

نرجس سادات روتاب تو حیاط نشسته بود تمام سعیم کردم نشون ندم خستم

سلام آبجی خانم

چه عجب ازاینورا

سلام عجب به جمالت

چیه آبجی خانم قرمزشدی

من مامان شدم

ای جانم

عزیزم.امروز چه روزخوبیه مرتضی هم قراره بخش من برم لباسهام جمع کنم برگردم تهران بهش قول دادم زود برگردم نرگس لباسات جمع کردی قبل از رفتن بیا میخام باهات حرف بزنم.چشم لباسام جمع کردم گذاشتم تو ماشینم آبجی خانم بفرماییدبنده درخدمتم.نرگس تصمیمت برای آینده چیه؟یعنی چی حرفت؟تو که نمیخای مرتضی تنها بذاری نرجس میفهمی چی میگی

پاشدم وایستادم اشکام جاری شد اون مردی که تو بیمارستان هست عشق منه نفسم به نفسش وصله شیمیایی،پیوند و قطع دست چیزی نیست که اگه حتی یه تیکه گوشت برمیگشت همسرم بودفهمیدی نرجس خانم خواهرت انقدرنامرد فرض کردی.نرگس من منظورم این نبودبسه به همه بگو نفس نرگس به نفس مرتضی وصله پس فکر بیخود نکنن.راهی تهران شدم تمام راه اشک میرختم سرراهم یه شاخه گل رزقرمزبراش خریدم وارد بخش شدم.پرستارخانم.کرمی.دکترارغوانی گفتن اومدیم حتما برید پیششون چشم وارد اتاق مرتضی شدم چشمام قرمز بودلب زدطوری که مادر نبینه چیزی شده.سرم به چپ و راست تکان دادم یعنی نه با صدای بغض آلودی گفتم این گل مال تو خریدم عزیزم رو کردم به.مادر:مامان چنددقیقه دیگه میشه باشید من برم پیش دکتر برگردم مادر:آره عزیزم درزدم صدای خانم دکتربودکه گفت بفرماییدخانم دکتر گفتید بودید بیام پیشتون.خانم دکتر:آره دخترم بشین.ببین دخترگلم معجزه است شوهرت برگشته شایدهمکاری دیگه بگن من خرافاتیم اما من باوردارم خانمی ببین شوهرت ازاینجارفت تاشش ماه باید غذاش میکس.بشه.چون.پیوندریه.زده.چشم.ممنونم.خاستم خارج بشم صدام کرد.دخترم بله.میشه از امام رضا بخای گمشده منم برگرده باتعجب نگاش.کردم.گفت.میشه.بشینی.چندلحظه

ادامه دارد...

نویسنده:محیاسادات هاشمی

به سمت خدا

نشر_صدقه_جاریست