به ﺍﯾﻦ ﮐﻮﺯﻩ در ﺯﺑﺎﻥ ﮔﯿﻠﮑی (لهجه چولابی) ﻧَﯿﻪِ گفته می‌شود و از گذشته‌های بسبار دور در چولاب ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﻍ ﺯﺩﻥ ﺍﺯ آﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯿﺸﺩ.

به ﺍﯾﻦ ﮐﻮﺯﻩ در ﺯﺑﺎﻥ ﮔﯿﻠﮑی (لهجه چولابی) ﻧَﯿﻪِ گفته می‌شود و از گذشته‌های بسبار دور در چولاب ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭﻍ ﺯﺩﻥ ﺍﺯ آﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯿﺸﺩ.

 ﻣﺎﺳﺖ ﻭ آﺏ را ﺩﺭﻭﺩﻧﺶ و ﻣﯿ‌‌‌‌‌ﺮﯾﺰﻧﺪ ﻭ با گرفتن دسته‌اش ﺗﮑﺎﻥ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ تا ماست در آب حل شود و کره به دست بیاید. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺣﺪﻭﺩ ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﮐﺮﻩ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺩﻭﻍ ﺷﻨﺎﻭﺭ می‌شود. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮐﺮﻩ ﻭ قرار دادن آﻥ ﺩﺭ آﺏ سرد ﺩﻭﻍ ﻣﺤﻠﯽ آماده و ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩه می‌باشد.

در گذشته شهر آستانه اشرفیه محل ساخت انواع ظروف سفالی گلی بود و نَیهِ را بیشتر در آنجا می‌ساختند.

چولابی ها:

choolabiha